(Stato del la Città del Vaticana), de bij het verdrag met Italië van 11 Febr. 1929 (z Lateraanse Verdragen) gestichte pauselijke staat in het N.W. van het grondgebied van de stad Rome, beslaat een oppervlakte van ca 44 ha en telde bij de laatste officiële volkstelling (31 Mrt 1947) 940 inw. Zij omvat het gebied van het Vaticaan en de St Pieterskerk (alsmede het plein daarvoor) en wordt door muren omsloten (zie het kaartje bij Rome).
Een aantal pauselijke gebouwen daarbuiten, nl. het Lateraan, de basilica’s Santa Maria Maggiore, San Paolo fuori le Mura, de Dataria, de paleizen van de Cancellaria, het Vicariaat en de Inquisitie, genieten wel het recht van exterritorialiteit, doch zijn slechts privaatrechtelijk bezit. Een andere groep pauselijke gebouwen in Rome geniet alleen maar vrijdom van belasting. Een garde van 120 Zwitsers is met de bewaking belast. Vaticaanstad heeft eigen posterijen en een eigen muntrecht. Het heeft een eigen spoorwegstation, dat met de lijn Rome - Viterbo verbonden is, en sinds 1930 een eigen radiostation. Op 8 Oct. 1951 werd een overeenkomst gesloten tussen het Vaticaan en Italië, waardoor eerstgenoemde exterritoriale rechten verkrijgt voor een nieuwe, krachtige zender op Italiaans grondgebied.Lit.: E. Cecchelli, La città del Vaticano (Milano 1933); Ch. Pichon, Le pape et la Cité du V. (Paris 1938); L. Ges si, Citta del V. (Roma 1950).
