beroemd Slavist (Varazdin 6 Juli 1838 - Wenen 5 Aug. 1923), studeerde van 1856-1860 te Wenen klassieke en Slavische philologie onder Miklosich. Als leraar aan het gymnasium te Zagreb (1860-1870) nam hij intensief deel aan de door bisschop Stroszmayer in het leven geroepen beweging voor culturele en politieke hereniging der Zuid-Slaven.
Hij was in de latere jaren als academisch docent te Odessa (1872-1874), te Berlijn (1874-1880) en te St Petersburg (1880-1886) werkzaam, waarna hij Miklosich te Wenen opvolgde (1886-1908).Bibi.: Pomlad jena vokalizacija u hrvatskom jeziku (de herleving van de vocalisatie in de Kroatische taal, Zagreb 1869); Die Geheimsprache bei den Slaven (Wien 1895), A. S. Puskin v juznoslavjanskich literaturach (Petersburg 1901); critische uitgave van verschillende codices, zo bijv. Codex Glagoliticus quattuor evangeliorum (Petersburg 1883) en Psalterium Bononiense (Berlin 1907)., Als zijn meesterwerk geldt zijn Entstehungsgeschichte der kirchen-slavischen Sprache (Wien 1900, 2de dr., Berlin 1913); Geschiedenis der Servische en Kroatische letterkunde (1867); Quattuor Evangeliorum codex Marianus glagoliticus (1883); Critische bijdragen tot de geschiedenis der Russische taal (1888); Glagolitica (1890); Codex slovenicus rerum grammaticarum (1896); Veteris Testamenti prophetarum interpretatio istrocroatica saeculi XVI (1879); Evangelium Dobromiri (2 dln, 1891-1898); Beiträge der slawischen Philologie (1910).
Lit.: Pastrnek, A Bibliographical Appreciation of V. Jagic (in: Slavia Review, II, 1923); Nachr. d. russ. Akad. XXVII (1924); M. Vasmer, in: Indogerm. Jahrb. IX (1924).
