oudtijds stad in Palestina, is op vier verschillende, niet ver van elkaar liggende plaatsen ten N. van de Dode Zee en ten W. van de Jordaan gebouwd. Uit opgravingen (E.
Sellin en C. Watzinger 1907, J. Garstang ig29-’36) is gebleken dat het Kanaänietische Jericho ca 1400 v. Chr. door de Joden is ingenomen en verwoest (Jozua 6). Nog tweemaal is deze stad herbouwd, maar thans is slechts de ruïne van Tell es Sultan over.Ten Z.O. van deze eerste stad bouwde Herodes de Grote zijn winterresidentie met paleis, tuinen en amphitheater, het Jericho van het N.T., dat door Titus 70 n. Chr. verwoest werd. Bij recente opgravingen vond men ruïnes van zo grote gebouwen, als tot nu toe niet in Israël gevonden zijn. De tegenwoordige ruïne heet Teil aboe Alaik. Op een derde plaats bouwde, volgens Eusebius, Constantijn de Grote de stad weer op als bisschopsstad, die dan in de 7de eeuw door de Perzen en Arabieren verwoest werd. Het vierde Jericho werd ten slotte gebouwd door de kruisvaarders ten O. van de eerste twee en ging ten onder tijdens een invasie van Saladin in 1186. Het dorp, dat hier thans nog over is, heet Ericha en komt weer tot enige opleving door de exploitatie van de Dode Zee.
Lit.: L. H. Vincent, Jéricho et sa chronologie (in: Rev. bibl. 1935): over het probleem der muren: J. Simons S.J., Opgravingen in Palestina (Roermond 1935), blz. 352 vv.; J. Garstang, Story of J. (London 1940) ; Palestine Exploration Fund Quarterly Statement, 1927, 1930, 1931, 1935, 1941.
