(1) een Duitse stad in het Land Noord-Rijnland in Westfalen ten Z. van de Emscher aan de spoorweg Dortmund - Gelsenkirchen, midden in het steenkolengebied (eerste kolenmijn in 1856), met (1950) 112 200 inw. (1939 96750; 1945 68 000) van wie 47 pct Evang., 46 pct R.K. en 7 pct andersdenkenden. Aanvankelijk een dorp, groeide het snel als mijnwerkersplaats (1890 ca 14000 inw.); in 1898 werd het tot stad verheven en sedert is het herhaaldelijk door annexatie vergroot.
Gunstig was de aanleg (1893-1898) van het 8 km lange zijkanaal naar het Dortmund-Eemskanaal* (Henrichenburg - Herne) en van de latere verbinding hiervan met de Rijn door het Rijn-Herne-kanaal* (1905-1914). Er zijn steenkolenmijnen, staal- en textielindustrieën. Het aantal onbeschadigde woningen (1939 = 100 pct) bedroeg in 1945 53 pct, in 1950 88 pct.Lit.: K. Brandt u. L. Reiners, Chronik d. Stadt H. (1938).
(2), Frans: Hérinnes, is een Vlaamse taalgrensgemeente in Belgisch Brabant, op weinig golvende leem- en zandbodem (2619 ha); landbouw, constructiewerkplaats. Inw. (1949) 3395. Vóór de Franse omwenteling was dit dorp Henegouws. Het had veel te lijden van de legers van Lodewijk XV. De zeer oude St-Pieterskerk heeft een Romaanse beuk uit de 12de, een Gothisch koor uit de 13de, een typische toren uit de 14de eeuw en werd gerestaureerd en vergroot in 1924. Van het Karthuizersklooster, gesticht in 1314, is nog een gebouw uit 1716 bewaard.
Lit.: A. Beeltsens en J. Ammonius, Chronique de la Chartreuse de la Chapelle à H. (Louvain 1932).
