held uit de Griekse vrijheidsoorlog (Psara, eiland in de Aegeïsche Zee, ca 1790 - Athene 15 Sept. 1877), sloot zich zodra de revolutie was uitgebroken bij de Griekse oorlogsvloot aan. Hij achtervolgde de Turkse schepen op de kust van Klein-Azië en legde zich weldra speciaal toe op de zgn. „branders”, welk wapen hem beroemd maakte.
In 1822 had de Griekse vloot de verwoesting van Chios, waarbij 40 000 Grieken omgebracht werden, niet kunnen voorkomen. In de haven van het eiland lag de vijandelijke vloot voor anker. Kanaris wist zich aan een geschutspoort vast te haken, stak, als kapitein, de lont aan en had de tijd zich met zijn kameraden in de sloep in veiligheid te brengen. Het admiraalsschip vloog in de lucht, duizenden Turken verbrandden of verdronken, de admiraal zelf werd gedood. Dit bravourstukje trok de aandacht van geheel Europa, Victor Hugo wijdde er een van zijn Orientales aan (Canaris). Maar vooral verbreidde zich zijn roem onder de Turken, die beangst werden bij het zien van een Griekse vloot. In 1825 wist hij door zijn stoutmoedigheid heel Europa te verbazen.
Aan boord van een brander drong hij de haven van Alexandrië binnen, waar de Turkse vloot voor anker lag, hij hees de Russische vlag en wierp zijn schip tegen een van de grote schepen. Ongedeerd wist hij met zijn mannen te ontkomen. Verscheidene malen was hij minister van Marine.
