(Frans = omwenteling), principiële, zich in strijd met bestaande traditie voltrekkende, dikwijls gewelddadige verandering in het geestelijke, sociale of (en) politieke leven van een volk, resp. van volkeren, die tot een zelfde beschavingskring behoren. Het Humanisme*, de Reformatie* — en de Verlichting* in de 18de eeuw vormen voorbeelden van geestelijke revoluties.
De „Verlichte Despoten” voltrokken „revoluties van boven” in hun onderscheiden landen. De Franse en Russische revoluties van 1789 en 1917 betekenden èn sociale, èn politieke en geestelijke omwentelingen, die in hun gevolgen heel wat andere landen meesleepten. Misschien kan men zeggen, dat de landen van onze beschavingskring tegenwoordig een geleidelijke, maar niet minder diepgaande sociale revolutie doormaken. Wanneer het politieke en sociale systeem hetzelfde blijft en alleen de personen — op gewelddadige manier — wisselen, spreekt men van een paleisrevolutie.
