of Ghilgit, een provincie in het uiterste N.W. van Voor-Indië, in N.W.-Kasjmier aan de zuidelijke helling van de Karakorum, ligt ten W. van Baltistan en omvat het brede, 450 km lange en op 1400-1800 m hoogte gelegen dal van de goudbevattende rivier Gilgit (of Jassin), die op het Lahori-gebergte ontspringt en in de bovenloop van de Indus uitmondt. Eigenlijk Gilgit vormt nu een „wazarat” van de Kasjmier-Staten, bestuurd door een wazir.
De oppervlakte bedraagt 31 987 km2, het aantal inw. (1941) 76 526, waarvan 40 827 mannen. De bevolking bestaat grotendeels uit Sjiietische Mohammedanen; het voornaamste ras is dat van de Shins, wier taal algemeen gesproken wordt. De bewoners, die goede landbouwers zijn en bekend om hun bevloeiingswerken, verbouwen rijst, katoen en ooft (granaatappelen, vijgen, moerbeziën, meloenen en druiven); ondanks de Islam wordt hier veel wijn gedronken. Men vervaardigt er sjaals en zijden, wollen en katoenen stoffen.Gilgit vormde vroeger een onafhankelijke staat, maar werd in 1860 schatplichtig aan Kasjmier. De gelijknamige hoofdstad, op een door hoge bergen omgeven vlakte op de rechteroever van de rivier gelegen, telt ca 5000 inw., benevens een door de Engelsen aangelegd fort.
H. A. BOMER
Lit.: E. F. Knight, Where three empires meet (1923).
