(Brenius), Nederlands Remonstrantsgezind godgeleerde (Haarlem 1594 Amsterdam 1664), studeerde op kosten der stad Haarlem sedert 1616 in het Staten College aan de Universiteit te Leiden. Hij werd in het bijzonder een leerling van Episcopius.
De Remonstranten steunde hij ter Nationale Synode van Dordrecht 1618/’19 als secretaris. Toen de beslissing aldaar gevallen was, vertrok hij naar Straatsburg. Teruggekeerd ontpopte hij zich als een tegenstander van het bekleden van openbare ambten door de Christenen, daarin dus grondig van zijn leermeester afwijkend. Hij werd chiliast en had bovendien neiging tot de Doopsgezinde overtuiging en nog meer tot de Rijnsburger Collegianten.
Met Boreel en Comans was hij oprichter van het eerste College te Amsterdam.Bibl.: D. Brenii Opera theologica ed. Fr. Kuyper (1664).
Lit.: Archief v. Ned. Kerkgesch., III, 73-84; Het Prot. Vaderland, I, 604-606; C.
B. Hylkema, Reformateurs, II (1902), reg.
