Jhr heer van Endegeest en Oegstgeest, Nederlands staatsman (Rotterdam 25 Aug. 1793 Endegeest, bij Leiden, 27 Juli 1877), was de zoon van de pensionaris van Rotterdam, studeerde rechten te Leiden, waar hij in 1817 promoveerde. Na een reis naar Italië tot voorbereiding van de door hem gekozen ambtenaarsloopbaan, werd hij commies bij Buitenlandse Zaken en in 1838 lid van de Tweede Kamer voor Zuidholland; op één jaar na, bleef hij 20 jaar lid van deze Kamer, waarvan hij in 1842 en 1855 voorzitter was.
Vooral inzake landbouw, waterstaat en defensie gold hij als bij uitstek deskundig; vandaar dat hij sinds 1840 president der commissie voor de droogmaking van de Haarlemmermeer-was. Bovendien was hij hoogheemraad van Rijnland, waarvan hij het bestuur geheel reorganiseerde, en curator, later president-curator van de Leidse universiteit. Hij bleef een overtuigd aanhanger van de politieke beginselen van Willem I, behalve op het punt der protectie: in 1851 ging hij mee met de ideeën van vrijhandel. Van 1856-1858 was hij minister van Buitenlandse Zaken in het ministerie Van der Brugghen, maar niet tot zijn voldoening, zodat hij zich geheel uit de politiek terugtrok.Lit.: J. T. Buys, Levensbericht van jhr mr D. T.
Gevers van Endegeest (in: Levensberichten Letterkunde, 1881); Ned. Adelsboek XL (1942), 83.
