eigenlijk Francesco Stabili, Italiaans dichter (Ancarano bij Ascoli, Oct. 1269 - Florence 16 Sept. 1327), bracht zijn jeugd in Ascoli door. Als wonderkind reeds befaamd, vervulde hij vele jaren in groot aanzien een leerstoel voor astrologie te Bologna, tot hem in 1324 deels om politiek-religieuze motieven, deels door nijd van collega’s een proces wegens ketterij werd aangedaan.
Hij week naar Florence uit, trad daar in dienst bij hertog Karel van Calabrië, doch werd opnieuw bij de inquisitie aangeklaagd en levend verbrand. De afgunst en bewondering der tijdgenoten schiepen allengs een ware sagenkring om hem en maakten van hem een grootmeester der zwarte kunst. Zijn betekenis als dichter is niet groot, maar een groot onvoltooid leerdicht dat men van hem bezit, L’Acerba — de Wrange, vermoedelijk een zinspeling op de voor het gemeen moeilijk te begrijpen stof — is een typische vrucht van de tijdsopvatting, dat een gedicht uitdrukking moest geven aan geleerdheid en wetenschap. Cecco, Dante’s tijdgenoot, minachtte dan ook diens Commedia, omdat Dante’s geleerdheid teveel met verdichting vermengd was. L’Acerba komt zelf vrijwel nergens boven het middeleeuws tractaat uit; den auteur ontbreekt ware poëtische gave. Men heeft van hem ook enige sonnetten. MR H. VAN DEN BERGH
Bibl., lit.: Uitgave van de Acerba door P. Rosario (Lanciano 1916), door A. Crespi (Ascoli Piceno 1927); G. Castelli, La vita e le opere di C. d’A. (Bologna 1892); A. Beccaria, I biografi di C. d’A. e le fonti per la sua storia e la sua leggenda, in: Mem. dell’Accad. di Torino S II vol. 58 (Torino 1908). Vgl.: G. Carducci, Opere VIII, 160 sgg.
