of didactisch gedicht b een benaming voor een gewoonlijk uitvoerig gedicht, geschreven met de bedoeling te leren, te onderrichten. De oudste leerdichten zijn de theogonieën en kosmogonieën, waarin dus religieuze kennis over de oorsprong van de goden en de wereld was vastgelegd.
Beroemde voorbeelden zijn de Veda's der Indiërs, de Theogonie van Hesiodos; uit later tijd filosofische leerdichten als die van Xenophanes, Parmenides en Empedokles. Het ligt voor de hand, dat, in de loop der tijden en bij minder begenadigde kunstenaars het didactisch element gaat overwegen; poëzie is zulk een leerdicht dan vooral door de dichterlijke behandeling van daartoe geschikte episoden. Daartoe behoren De rerum natura van Lucretius, de Georgica van Vergilius en de Ars Poëtica van Horatius. Maar ook in later tijd is het leerdicht een geliefd genre gebleven; het werd beoefend in Frankrijk door Racine, Boileau, Delille; in Engeland door Dryden, Pope en Young; in Duitsland door Opitz, Gleim, Lessing, Wieland, Schiller, Rückert. In de Nederlandse literatuur zijn vooral de Middeleeuwen rijk aan leerdichten. Ze vormen meteen de hoofdschotel van de volkspoëzie. Terwijl de zuiver religieuze didactiek meer in prozavorm werd behandeld (zoals biechtboeken, catechetische en geboden-literatuur) en de hoofse beperkt blijft tot een enkel leerdicht over de liefde (Van der Feesten) vertoont de volkse didactiek alle variaties van godsdienstonderricht en ethiek tot zuivere wetenschap en zelfs occultisme. De bekendste leerdichten zijn van Jacob van Maerlant (Hemelychede der Hemelycheit, Der Naturen Bloeme, Wrake van Jerusalem, Rijmbijbel, Spieghel Historiael) en zijn leerling Jan van Boendale (Der leken Spieghel). In aesthetisch opzicht staat bovenaan de Leeringhe der zalichede van Jan Praet.Ook later blijft het genre bestaan en wordt door kunstenaars als Vondel en Huygens beoefend. De rationalistische 18de eeuw heeft ook het leerdicht beoefend, zij het met weinig succes; Bilderdijk heeft zijn krachten nog aan het leerdicht gewijd. De moderne tijd rekent de stof van het leerdicht beter geschikt voor prozaïsche behandeling.
