het oude Ascloa, is een gehucht onder de gemeente Swalmen, op 3 km ten N.N.O. van Roermond, en vooral bekend door het vroeg-Romaanse éénbeukige kerkje met crypte, opgetrokken uit Maaskeien en met behulp van oudere bouwonderdelen. Het kerkje staat op een heuvel en bezit een koor met vlakke afsluiting.
Overstromingen in de aanvang der 16de eeuw sloegen de westzijde met de toren weg. Na 1562 bouwde men deze zijde vlak dicht en construeerde op de plaats van het koor de huidige vierkante toren. Het geheel werd tussen 1916 en 1918 met veel fantasie door dr P. Cuypers gerestaureerd. Het kerkje bezit verschillende waardevolle kunstwerken: een kruisweg in savonnière door den Roermondsen beeldhouwer Karel Lücker; een houten Kruisigingsgroep uit het begin der 16de eeuw; uit ongeveer dezelfde tijd een beeld van den kerkpatroon den H. Dionysius (in de nis boven de ingang) en een zeldzame Romaanse doopvont.
In de kinderkapel aan de noordzijde bracht Henriette Willebeek-Lemaire (mevr. van Tuyll van Serooskerken) een drietal fraaie fresco’s aan. In 1930 werden de kleuren opgehaald en muur- en watervast gemaakt. Dezelfde schilderes ontwierp er een aantal ramen, Christus’ Geboorte en de Verkondiging aan de Herders voorstellend. In de later vergrote crypte, die een aparte ingang buiten het kerkgebouw heeft, schilderde Joep Nicolas het thema Morte fortior. Van denzelfden kunstenaar is het raam der crypte, Jezus’ Graflegging en Bewening voorstellend. Tegenover het kerkje bevindt zich een belangwekkend folkloristisch museum van prae-historische, Gallo-Romeinse en middeleeuwse voorwerpen en een schat van ceramiek uit alle stijlperioden. Tegen de buitenmuur is een groot beeld van den Gekruisigde geplaatst door Suzanne Nicolas.DR JOHN B. KNIPPING
Lit.: Pinckers, Krekelberg en Rutten, Geschiedenis van Asselt (Maastricht 1931).
