1. Dionysius de Areopagiet door Paulus bekeerd (Hand. 17: 34), is niet te verwarren met:
2. Pseudo-Dionysius Areopagita, schrijver van bekende mystieke werken.
3. Dionysius van Korinthe, bisschop aldaar ca 160-170. Eusebius (Kerkgesch. IV, 23, 3) geeft de inhoud aan van acht zendbrieven, die hij aan verschillende Kerken stuurde over allerlei theologische vraagstukken. Aan paus Soter meldt hij dat diens brief, evenals die van zijn voorganger Clemens, met eerbied aan de Gemeente wordt voorgelezen. Als martelaar door de Orthodoxe Kerk vereerd.
4. Dionysius van Rome, heilige, paus van 259-268. Bij hem werd Dionysius van Alexandrië aangeklaagd, omdat hij de Zoon Gods een schepsel noemde en aan de Vader ondergeschikt maakte. De paus riep in 262 een Synode bijeen, die deze subordinatiaanse leer evenals het Sabelliaans unitarisme veroordeelde. Tevens vroeg hij zijn naamgenoot om uitleg. Hij schreef ook aan de Kerk van Caesarea van Cappadocië, om ze aan te moedigen en haar hulp te laten geworden.
5. Dionysius de Grote, van Alexandrië, heilige; zie hierna.
6. Dionysius van Parijs, heilige, eerste bisschop van deze stad, geloofsverkondiger in Gallië na de grote vervolging te Lyon; stierf als martelaar, waarschijnlijk onder Aurelianus in 272. Bekend in de heiligenlegende en soms verward met de Areopagiet (zie St Denis). Feestdag 9 Oct.
7. Dionysius (Flavius) Comes, ambtenaar die keizer Constantijn op het concilie van Tyr in 335 vertegenwoordigde en zeer partijdig voor de Arianen optrad volgens Athanasius, Apol. contra Arianos (Patr. Gr. 25).
8. Dionysius van Milaan, heilige, bisschop, werd op het concilie aldaar
in 355 tot verbanning veroordeeld door de Arianen, vijanden van St Athanasius, en stierf in Cappadocië. Feestdag 25 Mei.
9. Dionysius Exiguus (de kleine), geboren in Skythië, bij de Donaumonding, kwam nog jong naar Rome rond 500, was er monnik en stierf er rond 540. Hij is vooral bekend als stichter van onze jaartelling (zie kalender, Dionysiaanse aera). Hij verspreidde de Alexandrijnse Paascyclus van 19 jaren, en verving de jaartelling A. U.C. (= ab Urbe condita, van de stichting van Rome af) en de Diocletiaanse aera (284) door een jaartelling van de geboorte van Christus af. Aldus in zijn Liber de Paschate, 525. Ten onrechte heeft hij het jaar I gelijkgesteld met A.U.C. 754, in plaats van 749. Hij vertaalde verschillende geschriften van de Griekse Vaders in het Latijn, doch van de grootste betekenis is zijn verzameling van bronnen van het kerkelijk recht, met name de Dionysiaanse collectie, bevattende een aantal besluiten (Canones) van algemene of provinciale Concilies, en een reeks pauselijke decretalen. Cassiodorus was zijn vriend en bewonderaar.
Bibl.: uitg. in Migne, Patrologia latina, LXVII.
10. Dionysius van Tell-Mahre, Jacobietisch patriarch van Antiochië, gest. 845, schrijver van een in het Syrisch gestelde kerkgeschiedenis, gaande van 582 842.
11. Dionysius van Rijkel (of van Roermond), Kartuizer monnik (1402-1471) (zie Dionysius de Kartuizer).
PROF. DR MAG. G. PHILIPS
