(ook wel Adgild genoemd) was koning of hertog der Friezen in de tweede helft der 7de eeuw. Van hem is met enige zekerheid slechts bekend, dat hij in de winter van 678—679, Wilfried, bisschop van York, eervol ontving, hem toestond het Christendom te prediken, en weigerde hem uit te leveren aan den Frankischen hofmeier Ebroin.
De bron hiervoor is de Vita Wilfridi in het begin van de 8ste eeuw geschreven door den priester Stephanus, die Wilfried had vergezeld, (ed. W. Levison in Mon. Germ., SS. rer. Merov. dl VI, 1913). Uit de Vita Wilfridi heeft ook Beda geput (Historia Ecclesiastica, lib. V cap. 19). Al wat verder over Aldgils wordt verhaald, berust op fantasie. Evenzo, althans niet op betrouwbare overlevering, hetgeen latere schrijvers weten te vertellen over een Aldgils II, zoon van koning Radbod.
