is de algemene benaming voor leden van een volksvertegenwoordiging; tevens de Nederlandse vertaling van de begrippen waarmee in andere landen wel zulke leden van de volksvertegenwoordiging worden aangeduid. (Frans: député; Duits: Abgeordnete; Italiaans: deputato). In constitutionele staten zijn het de mannen (en vrouwen) die door de kiesgerechtigde burgers zijn aangewezen om als vertegenwoordigers (in de V.
S.: représentatives) van het gehele volk en zonder een bepaalde last zitting te nemen in de wetgevende vergadering. Het aantal afgevaardigden regelt zich in de meeste landen naar de bevolking. Zij treden af na een bepaald aantal jaren of bij ontbinding van het Parlement, maar plegen terstond herkiesbaar te zijn.In die lichamen, die uit volksafgevaardigden bestaan, zoals in Nederland de Tweede Kamer, en in België de Kamer van Volksvertegenwoordigers, is hun aantal volgens de jongste gegevens: In Nederland 100 leden; België 202; GrootBrittannië 640; Frankrijk 586; Noorwegen 150; Zweden 230; Denemarken 148; Finland 200; Portugal 180; de U.S.S.R. 400; Zwitserland 187; de V. S. 435; Zuid-Afrika 148; Australië 75 (z volksvertegenwoordiging, parlementaire stelsel, kiesrecht, Staten-Generaal).
