of Wal(d)burga, heilige, Benedictines (Engeland ca 710 - Heidenheim, bisd. Eichstätt, Beieren, 25 Febr. 779), zou de dochter zijn geweest van de Heilige Richard, „koning” der Angelsaksen, die echter nimmer bestaan heeft, en was de zuster van twee heilige Benedictijner abten Willebaldus van Eichstätt en Wynnebald van Heidenheim.
Zij kwam op verlangen van de H. Bonifatius naar Duitsland, waar zij eerst verbleef in een klooster te Bischofsheim en daarna in het door haar broers gebouwde dubbelklooster te Heidenheim. Hier nam zij na Wynnebald’s dood in 761 de leiding over. Tussen 870 en 879 werd haar gebeente overgebracht naar de aan Walburgis toegewijde kerk in Eichstätt. De verspreiding van haar reliquieën stimuleerde haar verering, die in de Middeleeuwen tot in Vlaanderen en Noord-Frankrijk zeer groot was. Ook in Nederland dragen thans nog enkele kerken haar naam, o.a.
Arnhem. Feestdagen 25 Febr. en 1 Mei.Met de zgn. Walpurgisnacht: het heksenfeest, dat volgens Duits volksgeloof in de nacht van 30 Apr. op 1 Mei op de Broeken in de Harz wordt gevierd en ook door Goethe in zijn „Faust” wordt gememoreerd, heeft Walburgis niets uit te staan. Hoogstens geldt het hier een kerstening van een heidense sage, waarbij de naam van de godin Freya door die van Walburgis vervangen werd.
Lit.: F. Schauerte, Die hl. Aebtissin W. (1892); F. M. Steele, The Life of St Walburga (1921); J. Braun, Die Heilige W. (Eichstätt 1927); H.
Riefenstahl, Die heilige W. und ihre Brüder (Steyl 1928); Festschrift zum 900-jähr. Jubiläum der Abtei St. Walburg (1935).
