noemt men in de sterrenkunde de tijdruimte van de ondergang tot aan de volgende opgang der zon of liever die, gedurende welke haar middelpunt zich beneden de horizon bevindt. Die tijdruimte is verschillend in verschillende jaargetijden en op verschillende breedten.
Aan de aequator zijn dag en nacht steeds even lang, maar tussen de aequator en de polen veroorzaakt de helling der ecliptica een ongelijke lengte van nacht en dag. Tweemaal in het jaar (21 Mrt en 22 Sept.) zijn zij ongeveer even lang en men heeft de kortste en langste dagen en nachten op 21 Juni en op 21 Dec. Het verschil dier lengten (van dag en nacht) wordt groter naarmate men meer tot de polen nadert. Op de poolcirkel heeft men eenmaal in het jaar een nacht zonder dag en een dag zonder nacht en bij de pool duurt de nacht 6 maanden en de dag even lang.
