Heilige, Dominicaan en middeleeuws boetprediker (Valencia 23 Jan. 1350-Vannes 5 Apr. 1419), verdedigde van 1379 af tot drie jaar vóór zijn dood de aanspraken van de tegenpausen uit het Avignonse schisma in woord en geschrift en werd niettemin in 1458 reeds heilig verklaard, wel een bewijs, hoe moeilijk het was in die tijd van verwarring zijn juiste keuze te bepalen. Zijn grote voortvarendheid en onvoorzichtige uitlatingen brachten hem eerst in moeilijkheden met zijn orde, die hem een preekverbod oplegde dat in 1391 werd opgeheven, en vervolgens met de Spaanse inquisitie, die hem onder verdenking van ketterij drie jaar te Avignon gevangen hield, zodat de persoonlijke tussenkomst van de tegenpaus Benedictus XIII nodig was om hem de vrijheid terug te schenken.
Hij was zozeer vervuld van godsdienst- en bekeringsijver, dat hij, omringd door een aantal enthousiaste geestverwanten, van 1398 tot 1419 boetetochten hield door Spanje, Frankrijk en Noord-Italië, die een geweldige toeloop trokken en veel succes hadden. Eerst op 6 Jan. 1416 maakte hij in Perpignan ten overstaan van een reusachtige menigte zijn breuk met de tegenpaus Benedictus XIII bekend, waarna hij tijdens het Concilie van Constanz een vurig ijveraar voor het herstel van de kerkelijke eenheid werd. Zijn feestdag is 5 Apr.Bibl.: Uitg. van zijn werken door S. Fages (2 dln, 1909); Sermones ineditos, bewerkt door S. Sivera (Madrid 1926).
Lit.: S. Fages (2 dln, Paris 1910).
