leider der sociaal-democratische partij in Oostenrijk (Praag 24 Juni 1852 - Wenen II Nov. 1918). Hij richtte het sociaal-democratische weekblad Gleichheit en daarna het dagblad Arbeiterzeitung op.
In 1905 werd hij lid van het Huis van Afgevaardigden. In het einde van Wereldoorlog I heeft hij een historische rol gespeeld, toen hij, minister van buitenlandse zaken in het tegen het einde van 1918 gevormde kabinet Lammasch, bij den Keizer ontboden om de toestemming van de Rijksraad te geven om een wapenstilstand te sluiten, in tegenwoordigheid van de Rijksraad deze toevoegde: „De factor die de oorlog begonnen heeft, heeft deze ook te beëindigen”. Drie dagen daarna stierf hij ep deed ook de Keizer afstand van de troon. Enige dagen tevoren had Adler zijn zoon Friedrich Adler uit de kerker bevrijd, waarin deze sedert twee jaren zuchtte wegens zijn gelukte aanslag op den minister-president graaf Stürgkh, dien hij in een restaurant te Wenen in 1916 neerschoot. Zijn Aufsätze, Reden und Briefe werden in vijf delen uitgegeven (Wenen 1922-1925).
