is de naam, die men gaf aan het besluit op 4 Aug. 1617 door de Staten van Holland op voorstel van Oldenbarnevelt aangenomen, waarbij de Staten zich verklaarden tegen de bijeenroeping van een Synode, nationaal noch provinciaal, en nogmaals hun souvereiniteit op het punt van de godsdienst betuigden. De stadsbesturen zouden deze hoogheidsrechten met alle middelen mogen handhaven en konden daarvoor ook extra troepen in dienst nemen (waardgelders); de regenten en krijgslieden waren gehoorzaamheid verschuldigd aan de Staten, maar ook aan de magistraat van de stad, waar zij in garnizoen lagen (op straffe van ontslag); rechtszaken uit deze resolutie voortkomend, zouden niet door de gewone rechtscolleges, maar door de Staten zelf worden behandeld.
De Resolutie werd aangenomen met de stemmen van Amsterdam, Dordrecht, Edam, Enkhuizen en Purmerend tegen, waarom men haar geldigheid betwistte. Zij was als een oorlogsverklaring aan de Staten-Generaal en aan de Prins als kapitein-generaal.
