Duits sinoloog (Stuttgart 10 Mei 1873 - Tübingen 1 Mrt 1930), vertrok in 1899 als zendeling naar China (Tsing-tau). Hij geraakte echter zó onder de indruk van de klassieke Chinese cultuur, dat hij, in plaats van de Chinezen tot het Christendom te bekeren, één der belangrijkste pioniers van de verbreiding van kennis over de Chinese cultuur in Europa werd.
In 1909 stichtte hij de Deutsch-Chinesische Hochschule te Tsing-tau, waar hij na de Chinese revolutie veel contact had met vooraanstaande Chinese geleerden, die naar deze Duitse haven gevlucht waren. In 1924 stichtte hij te Frankfort a. d. Main het China-Institut, dat veel heeft bijgedragen tot de verspreiding van kennis omtrent China in Duitsland. Vooral door zijn vertalingen van de Chinese klassieken verwierf hij grote bekendheid in en buiten Duitsland.Bibl.: Vert. van klassiek Chinese philosophische werken: Kungfutse, Gespräche (Jena 1910); Liä Dsi, Das wahre Buch vom quellenden Urgrund (ib. 1911); Mong Dsi (ib. 1916); Laotse, Das Buch des Alten vom Sinn und Leben (ib. 1923); Dschuang Dsi, das wahre Buch vom südlichen Blütenland (ib. 1923); I Ging, Das Buch der Wandlungen (ib. 1924); Frühling und Herbst, des Lü Bu We (ib. 1928).
