of godsdienstvrede werd in de 16de eeuw herhaalde malen gesloten tussen de met elkaar strijdende confessies of liever door de regeringen) met haar in geloof afwijkende onderdanen ter beëindiging van de geloofsstrijd. Zij geven dus altijd een zekere vrijheid aan andersdenkenden en zijn een belangrijke stap op de weg naar godsdienstvrijheid.
Steeds gaan zij uit van het principe, dat de vorst bepaalt, welke godsdienst in zijn land de heersende zal zijn en dat aan anderen niet meer dan tolerantie kan worden gegeven. Bekend zijn de verschillende vredes in Frankrijk tussen 1563 en 1598, de vrede van Augsburg in 1555 (z Augsburgse godsdienstvrede), de religievrede in de Nederlanden, uitgevaardigd op aandrang van de prins van Oranje, op naam van Matthias en de Staten-Generaal (1578), waarbij voorgesteld werd, dat elke stad of gewest zijn godsdienst zou bepalen, doch als 100 huisgezinnen de uitoefening verlangden van een afwijkend geloof (Katholiek of Calvinistisch), dat hun dan daartoe de vrijheid moest worden gegeven. De religievrede is bijna nergens nageleefd.
