Italiaans plantkundige en geneesheer (Marostica bij Venetië 23 Nov. 1553 Padua 5 Febr. 1617), studeerde te Padua in de geneeskunde en begaf zich in 1581 als arts van den Italiaansen consul naar Cairo. Aldaar bestudeerde hij de dadelpalm, waarvan hij zegt: „de vrouwelijke boom brengt geen vrucht voort, wanneer niet de takken van de mannelijke boom erbij gebracht zijn; óf, zoals gewoonlijk geschiedt, de stof uit de mannelijke bloem op de vrouwelijke bloem wordt gebracht.” De geslachtelijke scheiding in het plantenrijk werd dus door hem vermoed.
Na zijn terugkeer in 1584 werd hij tot officier van gezondheid bij de marine aangesteld op de vloot van Andrea Doria en vervolgens in 1593 tot hoogleraar in de plantkunde aan de universiteit te Padua. Na zijn dood werd zijn leerstoel vervuld door zijn zoon Alpino Alpini (gest. 12 Dec. 1637). In zijn werk: De plantis Aegypti (1592; 2de druk, 1640), werden meer dan 50, in die tijd nagenoeg onbekende planten, waaronder ook de koffiestruik, de papier- en balsemplant, nauwkeurig beschreven.Bibl.: De plantis exoticis (1627); Historia Aegypti naturalis (1635, 2 dln); De medicina Aegyptiorum (1591, 2de druk, 1645); De praesagienda vita et morte aegrotantium (1601; 2de druk bezorgd door Boerhaave te Leiden, 1710); De medicina methodica (1611); Opera posthuma (2 dln, Leiden 1735).
