Vlaams jurist (Antw. 3 Sept. 1608 - Brussel 7 Mei 1671), studeerde te Leuven in de letteren en in de rechten, werd doctor juris in 1631, doceerde aldaar in het Collegium Trilingue, Grieks in 1632, en sinds 1633 als opvolger van Diodorus Tuldenus, Romeins recht. Hij bekleedde tweemaal de rectorale waardigheid en was sinds 1643 raadsheer in de Raad van Brabant.
In 1652 werd hij tot lid benoemd van de Chambre mi-partie te Mechelen, een commissie tot oplossing der hangende kwesties tussen de Verenigde Provinciën en de Zuidelijke Nederlanden na de afsluiting van het Verdrag van Munster. Anderzijds vervulde hij nog andere diplomatieke zendingen, o.a. naar Regensburg. Sinds 1653 was hij de bewaarder der charters van het hertogdom Brabant, in 1663 raadsheer en rekwestmeester van de Geheime Raad, en eindelijk in 1665 voorzitter van het opper-krijgshof.Als arrestist publiceerde hij 150 Decisiones, Consilia, Responsa, zijn meest verzorgd juridisch werk. Op het gebied der internationale politiek maakte zijn Tractatus de jure devolutionis (Brussel, 1666,. 1667, 1668, Amsterdam, 1668; Ned. vertaling te Amsterdam: Verhandeling over 't recht der devolutie en 't versterf recht tussen Vrankrijk en Spangiën, Amsterdam, 1667) grote ophef: hij bestreed daarin met vele argumenten de pretenties van Lodewijk XIV op de Zuidelijke Nederlanden, die zich juridisch baseerde op het erfelijk devolutierecht ten voordele van zijn echtgenote, Maria Theresia, dochter van Philips IV van Spanje.
DR MR L. TH. MAES.
