verdrag tot regeling van de toestanden in het Verre Oosten (Stbl. 1925, no. 381), dat op 6 Febr. 1922 te Washington werd gesloten. Daarbij verbonden zich België, het Britse Rijk, Frankrijk, Italië, Japan, Nederland, Portugal en de V.S. de souvereiniteit, de onafhankelijkheid en de onschendbaarheid van China te eerbiedigen, aan dit land alle gelegenheid te bieden zich een sterk en duurzaam bestuur te verwerven, hun invloed aan te wenden om over het gehele grondgebied van China het beginsel van gelijkheid voor handel en nijverheid van alle volken te vestigen en te handhaven en zich ten opzichte van China te onthouden van streven naar bijzondere voorrechten, welke aan de rechten van bevriende staten te kort zouden doen, en van begunstigen van enige actie, welke de veiligheid van die bevriende mogendheden zou bedreigen.
Later traden Bolivia, Denemarken, Mexico, Noorwegen en Zweden nog tot dit verdrag toe. Art. 7 schreef voor, dat, indien een der partijen beroep op de bepalingen van het verdrag meende te moeten doen en daarover besprekingen wenste, volledige en openhartige gedachtenwisseling tussen de betrokken verdragsstaten zou plaats vinden. Toepassing van dit voorschrift is tijdens de Chinees-Japanse conflicten in de jaren dertig enige malen aan de orde geweest. In 1932 is er van afgezien, daar de Volkenbond zich reeds, in samenwerking met de V.S., met het conflict bezig hield. In Nov. 1937 is een conferentie van de verdragsstaten, benevens Duitsland en de Sovjet-Unie te Brussel bijeengeroepen. Zowel Duitsland, als — na herhaalde uitnodiging — ook Japan wenste niet aan het overleg deel te nemen. De conferentie bleef zonder resultaat en is na verdaging niet meer bijeengekomen..MR L. V. LEDEBOER
