gemeente in de Belgische provincie Henegouwen, aan de Samber, op de grens van kalk- en leemstreek, groot 916 ha, hoog 154 m (steengroeven, landbouw), telt (1950) 3390 inw., Romeinse en Frankische vondsten. In het midden der 7de eeuw stichtte de H.
Landelinus hier een Benedictijner abdij, die in de nde-t3de eeuw de vermaardste school van het land, een rijke bibliotheek en uitgestrekte goederen bezat. De H. Ursmarus was er abt (689-7131. De bisschoppen van Luik oefenden de wereldlijke macht uit, die van Kamerijk de geestelijke. In 954 werd de abdij vernield door de Hongaren, in 1546 door brand, in 1794 voorgoed door de Fransen; in 1796 werd zij opgeheven. De kerk bleef gespaard — indrukwekkend Romaans gebouw, 71 m lang, met crypte die de grafsteden van de abten bevat. Verder belangrijke 18de-eeuwse bijgebouwen.Lit.: J. Vos, L., son abbaye et son chapitre (Louvain 1865, 2 dln); J. Warichez, L’abbaye de L. (Louvain 1909); R. Lemaire, De karolingische St. Vosmaruskerk te L. (Brussel 1949).
