hoofdstad van de vroegere provincie en van het gelijknamige, thans in Pakistan gelegen district, met (1941) 671 660 inw., ligt aan de Rawi, 325 km ten N.W. van Delhi, met deze stad evenals met Karatsji en Pesjawar door middel van spoorwegen verbonden. De zomers zijn er zeer heet, de winters koel.
De stad, die telkens op de oude fundamenten werd herbouwd, steekt daardoor ver boven de omgeving, een vlak landbouwgebied, uit. In de ommuurde oude stad verheffen zich een citadel, fraaie moskeeën, w.o. uit de 17de eeuw, mausolea, o.a. dat van Ranjit Singh. De straten zijn hier nauw en bochtig. Buiten de muren liggen aan de overzijde van de Rawi het graf van keizer Dsjehangir (1637) met de beroemde Sjalimar-tuinen, bestaande uit terrassen met honderden fonteinen. De universiteit van de Pendsjaab en het provinciale museum zijn in Lahore gevestigd en zeer bekend. De stad is een zeer belangrijk intellectueel centrum van de Islâm in Pakistan. Zij is voorts een commercieel en administratief centrum en heeft vele oude ambachten (goud, zilver, tapijten), spoorwegreparatiewerkplaatsen en een uitgebreide industrie. Er is ook een munt.GESCHIEDENIS
Lahore was tot 1008 de zetel van Hindoese radja’s en daarna die der Ghaznawiden, de eerste Mohammedaanse veroveraars van India. Na 1186 zetelden er de Ghoeriden. De stad werd herhaaldelijk geplunderd, in 1525 door sultan Babar veroverd, behoorde na die tijd tot het rijk der groot-mogols en stak, als prachtige residentie, in de 17de en 18de eeuw zelfs Delhi naar de kroon. Na de val van het keizerrijk echter verviel ook Lahore, zodat de stad als residentie der Sikhs, die haar in 1764 hadden bezet, weinig meer over had van haar vroegere grootheid. In 1846 bezette het Britse leger Lahore en sloot Dalip Singh een verdrag met de Britse regering. In 1849 werd in de Pendsjaab het gezag der Sikhs vernietigd en Lahore met de gehele Pendsjaab bij het Brits-Indische rijk ingelijfd. Na de verdeling van dit rijk in 1947 had de stad veel te lijden van de onlusten tussen Hindoes en Mohammedanen. Bovendien hebben het verlies van de Oost-Pendsjaab, de keuze van Karatsji als hoofdstad van Pakistan en het vertrek van de vele Hindoese handelaars, een zeer actief deel van de bevolking, de betekenis van de stad niet onbelangrijk verminderd.
