(1), Vlaams schrijver (Tielt 23 Jan. 1848 - Brussel 28 Mrt 1933), speelde een vooraanstaande rol in de Vlaamse Beweging, was sedert 1868 hoofdredacteur (onder pseud. Julius van Thielt) van het weekblad De Zweep te Brussel en stichtte in 1888 Het Laatste Nieuws, dat hij tot het voornaamste vrijzinnige Vlaamse dagblad wist te maken.
In de moeilijke eerste jaren van de Vlaamse Schouwburg te Brussel kwam hij deze inrichting te hulp met successtukken, waaronder vooral De Brusselsche Straatzanger (Brussel 1883), een historisch drama uit de tijd van de opstand tegen Spanje, veel publiek lokte. Dit stuk werd voor het eerst in 1883 opgevoerd met de elfjarige Julia Cuypers in een van de hoofdrollen.(2), Vlaams liberaal politicus en dagbladdirecteur (Brussel 7 Juni 1884), zoon van de vorige, studeerde rechten en was een tijdlang advocaat. Hij volgde zijn vader op als directeur-eigenaar van Het Laatste Nieuws (Brussel) en liet in dit orgaan een zeer groot getal bijdragen verschijnen. Bij het uitbreken van Wereldoorlog I week hij uit naar Nederland en gaf er, samen met F. van Cauwelaert, het weekblad Vrij België uit, dat het Vlaamse recht verdedigde, een zelfstandige buitenlandse politiek voorstond en zich tegen het annexionisme kantte. Na de oorlog zette hij deze politiek voort in zijn blad. Van 13 Juni 1936 tot 14 Mei 1938 was hij minister van Openbaar Onderwijs in de regeringen Van Zeeland en Janson. Bij de aanvang van Wereldoorlog II vertrok hij naar Londen en maakte er van Febr. 1942 tot Sept. 1944 als onderstaatssecretaris deel uit van de regering Pierlot.
Hij was tevens voorzitter van de commissie voor Onderwijs in Groot-Brittannië. Na de oorlog hervatte hij de directie van zijn blad. Op 20 Jan. 1949 werd hij verkozen tot senator door het arrondissement Brussel. Als voorzitter van het Comité voor Belgisch-Nederlands-Luxemburgse samenwerking ijverde hij voor de verwezenlijking van Benelux, als voorzitter van de culturele sectie van de Belgische Nationale Raad der Europese beweging wist hij de Europese samenwerking te bevorderen, als bestuurslid van het Willemsfonds en ondervoorzitter van het Centrum voor Onderzoek voor de Nationale oplossing van de maatschappelijke en rechtskundige vraagstukken in de Vlaamse en Waalse gewesten (Commissie-Harmel) legde hij een veelzijdige bedrijvigheid aan de dag ten voordele van een gezonde verhouding tussen Vlamingen en Walen in België.
