Amerikaans jurist (Marblehead, Mass., 18 Sept. 1779 - Cambridge, Mass., 10 Sept. 1845), aanvankelijk advocaat en politicus, van 1811 tot 1829 lid van het Hooggerechtshof der V.S., en daarna, tot zijn dood, hoogleraar aan Harvard University, geldt, naast Kent en Marshall, als een van de drie grondleggers van het Amerikaanse publiek- en privaatrecht. Als rechter, als docent, en als een vruchtbaar auteur heeft hij belangrijke bijdragen geleverd tot de vorming en consolidering van bijkans elk onderdeel van het
thans nog in hoofdzaak geldende systeem: het zeerecht, het wisselrecht, de „equity”, het octrooirecht, het strafrecht en, bovenal, het internationaal privaatrecht en het staatsrecht.
Zijn geschriften die uitmunten door ordelijke expositie, scherpte van onderscheiding en heldere stijl, kenmerken zich verder door een streven om het uit Engeland overgenomen „common law” aan te passen aan de behoeften van de zo gans anders gestructureerde Amerikaanse gemeenschap van zijn dagen, altijd met behoud der traditionele waarden en beginselen, en door een gedurige zorg voor fundering van het concrete en positieve recht op algemene maar toch steeds practische overwegingen. In zijn internationaal privaatrechtelijk oeuvre zet hij het werk en de leidende gedachten der zgn. Nederlandse School voort, onder aanvaarding, als grondslag, van de idee der „comitas”; in zijn studies en „opinions” betreffende de constitutie zijn de principes te vinden die, nog heden ten dage, de verhouding tussen federale wet en deelstaatswet, en tussen wetgever en rechter, beheersen.
PROF. MR I. KISCH
Bibl.: Commentaries on the Law of Bailments (Cambridge, Mass., 1832); On the Constitution of the U.S., 3 dln (Boston 1833); On the Conflict of Laws (Boston 1834); On Equity Jurisprudence, 2 dln (Boston 1836); Law of Agency (Boston 1839).
Lit.: W. W. Story, Life and Letters of J. S. (Boston 1851); Pound,in: 48 American Law Review(1914),p. 676 v.; Schofield, in: Great American Lawyers III (Philadelphia 1907), p. 123 v.; Lorenzen, 48 Harvard Law Review (1935), p. 15 v.; Ed. Lambert et J. Xirau, L’ancêtre américain du droit comparé; La doctrine du juge St. (1947).
