was een Joods godsdienstfilosoof (2de helft der 14de eeuw - ± 1430), uit de vervalperiode van het Joodse centrum in Spanje. Hij was op het godsdienstdispuut te Tortosa (1413-1414) een van de woordvoerders der Joden.
Zijn werk Ikkarim (Geloofsprincipes) stond in dienst van de apologie tegen het Christendom. Hij wilde voorts de toenemende geloofscritiek bestrijden en ook de benarde Joden troosten in hun kleinmoedigheid. Het populair geschreven werk baseert de inhoud van het Jodendom op drie grondslagen: het bestaan van God, de Goddelijkheid der Thorah, de toekomstige vergelding. De inhoud is afhankelijk van Joodse voorgangers (Crescas, Duran); methode en stijl vertonen invloed van de Christelijke scholastiek.Bibl. en Lit.: Duitse vertaling der Ikkarim van W. Schlesinger en L. Schlesinger (Frankfurt a.M. 1844); S. Back, Joseph Albo, in der Geschichte der Religionsphilosophie (Breslau 1869); I. Baer, Geschiedenis der Joden in het Christelijke Spanje III (Hebreeuws) (Tel Aviv 1945), blz. 441-446.
