Spaans prozaschrijver en dichter (Valencia ca 1535 Barcelona 1591 ?), was gedurende enige tijd notaris in zijn vaderstad Valencia (1571-1573). Daarna, tot 1579, vervulde hij er betrekkingen bij de rechterlijke macht.
Als literator kent men Gil Polo uitsluitend als auteur van La Diana enamorada (1564), een herdersroman in vijf delen, een vervolg op de Diana van Jorge de Montemayor. Het is een van de beste producten van het bucolische genre. Een bijzondere verdienste van het werk zijn de prachtige verzen, die in de meest uiteenlopende metra in de prozatekst zijn ingelast. In de beroemde Canto de Turia, in octavas, prijst de auteur de grote dichters van Valencia.
Het succes van de Diana enamorada was groot. Cervantes was van oordeel dat het boek van Polo bewaard moest blijven als ware het van Apollo (Don Quichot, dl I, hoofdstuk VI). Het werk werd nog in de 18de eeuw geregeld herdrukt. Het werd in verschillende talen vertaald: door Caspar Barth in het Latijn onder de titel Erotodidascalus sive Nemoralium libri quinque (Hanau 1625), en in het Nederlands door Adriaan van Nispen (Dordrecht 1653).
Bibl. (tekst) : G. G. P., La Diana enamorada, in M. Menéndez y Pelayo, Origenes de la Novela, t.
II (Madrid 1907), blz. 337-398.
Lit.: H. A. Renner t, The Spanish Pastoral Romances (2de dr. Philadelphia 1912), blz. 72-85.
