(It. canto, zang) of „zang”, een onderdeel van een groot, verhalend gedicht, ook wel, zoals in de epen der Oudheid, „boek” (liber) genoemd. Elk canto vormt naar de inhoud een eenheid en is dus te vergelijken met wat in een roman een hoofdstuk is.
De canto’s van een gedicht komen formeel met elkaar overeen, wat de vers- of strofevorm betreft, maar daar ze niet uit hetzelfde aantal verzen of strofen bestaan, zijn ze geen formele eenheden van hogere orde. Het aantal zangen (boeken) is in de epen van Homerus 2 maal 12, in de Aeneis van Virgilius 12.Twaalf is dit aantaI o.a. ook bij Spenser (The Faerie Queene), Milton (Paradise Lost, 2de dr.) en Mistral (Mirèio). Bij Spenser vormen 12 canto’s weer een hogere eenheid, die hij „Booke” noemt. Dante’s epos bestaat uit 100 canto’s (3 maal 33, plus een voorzang).
