(Berlijn 2 juni 1869), afkomstig uit de kring der Gesellschaft für ethische Kultur, die men naar Nederlands spraakgebruik het best een vrij-religieuze beweging zou kunnen noemen, maakte het eerst naam door zijn zedekundige cursussen en boeken voor de rijpere jeugd, waarin hij zedelijke vorming, niet altijd vrij van wat moraliserende toon, trachtte te geven. Gedurende Wereldoorlog I toonde hij zich een warm aanhanger van het pacifisme en moest daarom zijn ambt als hoogleraar te München neerleggen en Duitsland verlaten.
Later woonde hij te New York. Zijn ontwikkeling ging sterk in de richting van het positieve Christendom, met in menig opzicht katholiserende tendentie. Zijn vele paedagogische geschriften worden daarom in het bijzonder in R.K. kring gewaardeerd. In 1948 werd hij doctor honoris causa bij de theologische faculteit te Leipzig.Bibl.: Der Entwicklungsgang der Kantischen Ethik (1893); Ethische Aufgaben in der sozialen Bewegung (1894); Willensfreiheit und sittliche Verantwortlichkeit (1898); Schule und Charakter (1907) ; Jugendlehre (1904); Christentum und Klassenkampf (1908) ; Sexualethik und Sexualpädagogik (1907); Lebensführung (1909) » Autorität und Freiheit (1910); Schuld und Sühne (1911); Politische Ethik und politische Pädagogik (1913); Erziehung und Selbsterziehung (1917); Weltpolitik und Weltgewissen (1919); Christus und das menschliche Leben (1921); Jugendseele, Jugendbewegung, Jugendziel (1923); Vaterlandsliebe, Nationalismus und Christentum (1926); Religion und Charakterbildung (1926).
Lit.: Th. v. Greyerz, Foersters Jugendlehre (1908); L. Pilger, F. W. F. als Ethiker, Politiker, und Pädagoge (1923); F. Preger, Zum Streit um F. W. Foerster (1924); J- H. Gunning Wz., Foersters’ Jugendlehre (1905, opgenomen in: Verzamelde paedagogische opstellen, 1908); J. Eykman, F. W. F. als zedelijk opvoeder, diss. Utrecht (1924); H. M. Goergen, Beitr. z. Gesch. d. ethischen Bewegung (diss. Berlin, 1933); A. Ehm, F. W. F., Sa pédagogie morale, diss. Paris (1937).
