noemt men een geluid, wanneer het geheel of grotendeels ontstaat door een constante periodische luchttrilling eventueel met de bovenharmonische daarvan. Aan een toon kan men daardoor een bepaalde toonhoogte onderscheiden.
Wanneer een geluid bestaat uit een aantal tonen spreekt men van klank of — bij een bepaalde muzikale oriëntatie van die tonen -— van accoord. Overwegen in een geluid niet-periodische trillingen, dan spreekt men van geruis, gesis, gedonder enz.Het woord toon komt in tal van samenstellingen voor zoals toongeslacht (z tonaliteit), toonhoogte muziek, geluidsleer), toonladder (^ tonaliteit en muziek), toonstelsel (vaak synoniem gebruikt met tonaliteit) en toontrap (z muziek: harmonie). Toonsoort noemt men de op een bepaalde toon betrokken grote of kleine terts-tonaliteit. Toonphysiologie noemt men de leer van de reactie der menselijke organen op acoustische indrukken. Toonpsychologie is de leer van de reactie der menselijke psyche op acoustische indrukken (z muziek, muziekpsychologie). Toonsterkte is acoustisch gesproken de absolute hoeveelheid geluidsenergie, die een waarnemer opvangt (z muziek, geluidsleer), muzikaal gesproken de relatieve vergelijking van geluiden (z dynamiek).
