Vlaams geneesheer en hoogleraar (Antwerpen 7 Jan. 1882), studeerde te Leuven en te Gent, was van 1907 tot 1909 assistent van prof. Bumm in de Charité te Berlijn en werd in 1920 te Gent benoemd tot hoogleraar in de verloskunde en de gynaecologie.
Daarenboven was hij werkzaam op het gebied van de kankerbehandeling, de proefondervindelijke kankerverwekking en de bloedbactericide. Hij stichtte de internationale Vroedvrouwen vereniging en de Internationale Vroedvrouwencongressen. Hij raakte in het begin van Wereldoorlog I krijgsgevangen, kon zich weer bij het Belgische leger voegen, bleef gedurende de gehele oorlog in de voorste linie en was er werkzaam ten bate van de Vlaamse soldaten. Na de oorlog streed hij voor de vervlaamsing van de Gentse Universiteit, was voorzitter van het Comité voor de jaarlijkse Bedevaart naar de Ijzer, dat het IJzerkruis te Diksmuide oprichtte, stichtte het Vlaams Congres voor verpleegkunde en sociale geneeskunde en was voorzitter van de algemene regelingscommissie van de Vlaamse wetenschappelijke congressen.
Op 25 Mei 1945 werd hij door de minister van Openbaar Onderwijs afgezet als hoogleraar wegens zijn bedrijvigheid tijdens Wereldoorlog II.DR M. CORDEMANS
Bibl.: Voor Moeder en Zuigeling (Antwerpen 19394); Operatieve Verloskunde (Leuven 1920); Beginselen van Praktische verloskunde (Antwerpen 19423); Voor mijn Volk in nood (Tielt 19332) J Heelkundige verpleging (Antwerpen 1936); Nieuwe Tijden (Antwerpen 1941).
