Middelnederlandse Keltische roman uit de 13de eeuw, een min of meer zelfstandige bewerking van de Fergus van Guillaume le Clerc. De held van de roman, een dorperszoon, ziet eens de schitterende jachtstoet van koning Arthur voorbijtrekken en dit wekt bij hem een onweerstaanbaar verlangen naar het hof.
Hij weet zijn zin te krijgen en wordt door Arthur zelf tot ridder geslagen. Daarop aanvaardt hij een zware opdracht. Onderweg ontmoet hij op het kasteel Ydel de schone Galiene. Zij wordt op hem verliefd, maar hij is te onnozel om dit te verstaan. Daardoor zal zijn „aventure” bijzonder bitter worden. Want het is duidelijk, dat Ferguut, wanneer hij — te laat — Galiene’s liefde beseft, niet meer zal rusten vóór hij haar heeft teruggevonden. Maar de riddereer gebiedt hem eerst zijn opdracht te vervullen. En dan is Galiene nergens meer te vinden. Hij moet nu dolen, lang en ver, en menige strijd bestaan. Maar hoe zou het ook anders kunnen ? Heeft Ferguut eerst haar liefde versmaad, hij moet nu door zijn heldendaden zich haar waardig tonen om zo van zijn „dorpernieën” (lompheid) te genezen en gevormd te worden tot een ridderlijk, hoofs minnaar.Lit.: Laatste uitg. v. G. S. Overdiep (Leiden 1925); vgl. M. Draak in: Neophilologus 1934, blz. 107 e.v. en Idem, in: Tijdschr. v. d. Mij d. Ned. Lett. 1934, blz. 249 e.v.
