volgens anderen Sibylla, echtgenote van Karel de Grote, was de dochter van Desiderius, koning van de Langobarden. Sedert geruime tijd waren de betrekkingen tussen Franken en Langobarden zeer gespannen.
Bertrada, Karels moeder, die de vrede wenste te doen heersen, bewerkte het huwelijk van haar zoon Karel met Desiderata. De paus, toen Stephanus III, verzette zich hiertegen uit alle macht. Hij voelde zich reeds lang bedreigd door de macht van de Langobarden en had tegen hen op de Franken beroep gedaan. De verzoening van beide volkeren scheen dus zijn ondergang te betekenen. Maar Bertrada wist ook dit in orde te brengen door van Desiderius de belofte van afstand van al de tussen hem en de paus betwiste gebieden te bekomen. Doch Karels broeder, Carloman, voerde een zelfstandige, voor de Langobarden dreigende politiek. Om hem voor te zijn nam Desiderius bij verrassing Rome in (771). Karel de Grote voelde dit aan als een vredebreuk; hij verstootte Desiderata in de zomer 771 en hervatte de voor de Langobarden vijandige politiek.PROF. DR J. DHONDT