is de naam van een bekend Frans heldendicht uit het einde van de 12de eeuw, geschreven in laissen van rijmende tienlettergrepige verzen, afgewisseld met enige alexandrijnen en assonances. Dergelijke laissen zijn strofen van onbepaalde lengte, waarvan het bindend element dezelfde rijm of assonance is.
Dit gedicht beschrijft ons in 11 376 verzen (in handschrift W) de strijd van Karel den Grote tegen den heidensen koning Agolant om zijn leen Calabrië te heroveren. Karel wordt te Aken uitgedaagd door den boodschapper Balan. Roland, Karels neef, die wegens zijn jeugdige leeftijd opgesloten was, weet te ontsnappen. In de slag van Aspremont doodt hij Helmont, den zoon van den emir en redt zo Karel den Grote het leven, die hem zijn ongehoorzaamheid vergeeft en hem Helmonts paard en zwaard schenkt. Agolant wordt gedood en zijn vrouw bekeerd en uitgehuwelijkt. — Het Chanson d’Aspremont vertoont een duidelijk parallellisme met het Chanson de Roland en is waarschijnlijk bedoeld als een verjonging daarvan. Zijn breedsprakigheid staat echter verre achter bij de bondigheid van het laatste.
De historische gebeurtenis die aan het gedicht ten grondslag ligt, is de herovering van Calabrië door de Griekse keizers in de 10de eeuw, de directe aanleiding waarschijnlijk de derde kruistocht. Het heldendicht heeft veel succes geoogst, in het bijzonder in Engeland en in Skandinavië, waar het vertaald werd.PROF. DR M. VALKHOFF
Bibl., lit.: Uitgave in de Classiques français du moyen-âge nos 19 en 25 (2de dr.) door L. Brandin. Voorts: R. van Waard, Etudes sur l’origine et la formation de la Chanson d’Aspremont (Diss., Groningen 1937).
