is een gemeente van 754 ha met (1946) 2058 inw. (waarvan 1930: 76 pct Prot., 8 pct R.K. en 16 pct onkerkelijk), in Zeeuwsch-Vlaanderen aan de Hont of Westerschelde. De gemeente omvat het dorp Breskens, de Oud-Breskenspolder, de Jong-Breskenspolder en de Elizabethspolder. De bodem bestaat uit vette zeeklei, waarvan 74 pct bouw- en 24 pct grasland.
Men verbouwt er tarwe, gerst, aardappelen en suikerbieten.De polders, waaruit de gemeente bestaat, zijn in 1619 op het water veroverd, maar toch is het dorp Breskens veel ouder, zoals blijkt uit opgedolven Romeinse munten. In de 15de eeuw werd het dorp verwoest door een overstroming, in 1480 werd het opnieuw ingedijkt, maar reeds in 1570 brak de zeedijk weer door.
Het dorp Breskens (2555 inw.) heeft een goede haven en is tot bloei gekomen door de aanleg van de straatweg van Brugge naar Middelburg (18081818) met het stoombootveer naar Vlissingen. Er is een stoomtram naar Maldeghem en naar Eeclo in België.
Breskens was, in Wereldoorlog II, door de Duitsers in het verdedigingssysteem van de Westwall opgenomen en met het oog op de beheersing van de Schelde zwaar versterkt. Op 22 Oct. 1944 werd het dorp, dat nagenoeg geheel verwoest werd, na zware strijd veroverd door de 3de Canadese Divisie, die na de landing ten O. van Hoofdplaat naar het W. was opgerukt. Nadat ook het nabij Breskens gelegen oude fort „Frederik Hendrik” na een hevig gevecht in handen van de Canadezen was gekomen werd in weinige dagen geheel West Zeeuwsch-Vlaanderen bevrijd (z Biervliet). Op 1 Nov. 1944 staken de eerste geallieerde troepen, bestaande uit commandotroepen en onderdelen van de 52ste Lowland Division, van Breskens uit de Schelde over, voor hun landing op Walcheren nabij Vlissingen.