of Brakman is een inham van de Westerschelde, ontstaan door de watervloed van 1440, waarbij de dorpen Huigersluis, Steekerk, Hertingen, Peerboom, Moerkerk en St Janskapel werden verzwolgen. Vroeger was het water veel uitgestrekter en splitste zich bij de Vogelschor in twee armen, het Axelsche-Gat en Sassche-Gat. Vooral de laatste eeuw is de Braakman erg opgeslijkt en zijn verscheiden nieuwe polders gewonnen, o.a. de Nieuwe Neuzenpolder (1816), de Kleine Stellepolder, de Angelinapolder (1847), de in 1868 en 1869 bedijkte Visartpolder en de Koninginnepolder (1893).
De Braakman is in Wereldoorlog II in de faze der bevrijding van Nederlands Zuiden van betekenis geweest. Gedurende Sept. en Oct. 1944 beletten de Duitsers, in het bruggenhoofd West-Zeeuwsch-Vlaanderen, dat te zamen met Walcheren de monding van de Schelde beheerste en daardoor de toegang tot de haven van Antwerpen afsloot, het oprukken der Canadezen naar de Schelde-mond. Dit bruggenhoofd werd in het O. afgesloten door de Braakman en in het Z. door de inundaties van de Passageule-linie. Een opmars van de Canadezen uit het Z. over het Leopoldkanaal werd door de Duitsers tot staan gebracht vóór de inundaties van de Passageule-linie. Om de Duitse weerstand te breken ondernamen toen de Canadezen op 9 Oct. 1944, van Terneuzen uit, over de Westerschelde een verrassende landing op de westoever van de mond van de Braakman, in de rug van de Duitsers, waarmede de verovering van West-Zeeuwsch-Vlaanderen spoedig een feit werd.
