leefde in de 8ste eeuw in Babylonië en versmolt verschillende heterodoxe stromingen in het Babylonische Jodendom tot een eenheid. Deze waren ten dele ontstaan uit verzet tegen de sociale en economische macht der Geônim (hoofden der leerscholen, geestelijke leiders, die ook politietoezicht uitoefenden), ten dele uit Messianistische bewegingen, die zich richtten op een terugkeer naar Palestina en het religieuze leven in de Diaspora verwierpen, ten dele wellicht ook naar hel voorbeeld van Arabische en Perzische sekten.
Door deze verschillende groepen één leuze te geven, legde Anan de grondslag voor het Karaïsme. Als leuze mag gelden zijn uitspraak: Zoekt vlijtig in de leer en verlaat U niet op mijn woorden! Sociaal en religieus verzet kleedt zich, zoals vaak in de godsdienstgeschiedenis, in een: Terug tot de Bijbel! Hierin lag de impuls voor het vrije, niet door traditie gebonden schriftonderzoek der latere Karaieten. Anans eigen hoofdwerk echter, Sefer ha Mitswoth, dat in fragmenten bekend is, vertoont in taal, methode en zelfs in inhoud nog veel overeenkomst met de Babylonische Talmoed; strenger zijn de beperkende huwelijkswetten, ook wil de auteur een kalenderhervorming. Dit laatste en vooral het uitdrukkelijke verbod van vlees en wijn, zolang de tempel in Jerusalem niet bestaat, wijst op een samenhang met messianistische en ascetische bewegingen, waarvan Anan volgens een latere overlevering deel uitmaakte.Bibl. en Lit.: A. Harkavy, Studiën und Mitteilungen VIII1 (St Petersburg 1903); S. Schechter, Documents of Jewish Sectaries II (Cambridge 1910); S. Poznanski in Revue des études juives XLIV en XLV (1901-1902); R. Mahler in de Jivo Bleter VIII, IX, X, XIV (1935-1939); Z. Cahn, The Rise of the Caraite Sect (New York 1937).
