Skyth van vorstelijke afkomst (± 600 v. Chr.), die, in tegenstelling met zijn landgenoten, begerig naar kennis, verre reizen deed en ook lange tijd in Griekenland vertoefde (volgens de overlevering ook bij Solon).
Hij werd tot de zeven wijzen gerekend. Bij zijn terugkomst wilde hij de dienst van Cybele (of Griekse gebruiken) invoeren, maar werd door zijn broeder Saulios daarom gedood. Door de neiging tot idealisering der natuurvolken is zijn leven met vele anecdoten opgesmukt, getuigend van zijn eenvoud en nuchter gezond verstand, en is hij een voorbeeld geworden voor de Cynische wijsgeren. Op zijn naam staan kernachtige gezegden (Apophthegmata) en brieven; de laat-Griekse schrijver Lucianus heeft in zijn dialoog Anacharsis het contrast doen uitkomen tussen hem en de mannen der verfijnde Attische beschaving. Beroemd is het werk van Barthélemy: Voyage du jeune Anacharsis en Grèce (1788). Daarin laat hij hem door Griekenland reizen, korte tijd vóór de geboorte van Alexander den Grote, en geeft hij een levendig tafereel van de toenmalige toestand van Hellas.Lit.: P. von der Mühll, in: Festgabe für Blümner, p. 425 (1914); K. Praechter, in: Archiv für Gesch. der Philos; 1898, p. 513; id., in: Hermes, 1912, p. 471.
