(Blaurer, Plawrer), Zwitsers theoloog (Constanz 4 Apr. 1492 - Winterthur 6 Dec. 1564), geboren uit een patricisch Constanzer geslacht, studeerde te Tübingen, werd bevriend met Melanchthon en bleef dit ook als prior van het Benedictijnenklooster Alpirsbach in het Schwarzwald. Zowel uit eigen belangstelling als door zijn broeder Thomas, die van jurist te Wittenberg onder invloed van Luther theoloog werd en later burgemeester en rijksvoogd te Constanz, op de hoogte en ten slotte medestander van de Reformatie, begon hij deze te bevorderen in zijn vaderstad.
Hij werd hier in 1525 predikant, trad in verbinding met Zwingli, Oecolampadius en, na het godsdienstgesprek te Bern, vooral ook met Bucer. In het N. van Zwitserland, daarna in Zwaben en sinds 1534 in Wurtemberg was hij als reformator werkzaam. Na de hervorming der Universiteit van Tübingen moest hij in 1538 echter wijken, trok zich terug naar Constanz, in de invloedssfeer van Zwingli en Bullinger. Het Interim (1548) verdreef hem, zodat hij in zijn laatste jaren slechts in kleinere plaatsen kon arbeiden. Zijn brieven en liederen hebben blijvende waarde.PROF. DR J. N. BAKHUIZEN VAN DEN BRINK
Lit.: Th. Pressel, A. Bl.’s des schwab. Reformators Leben und Schriften (Leb. u. ausg. Schr. d. Vater u.
Begründer d. ref. Kirche, IX) (Elberfeld 1861); Tr. Schiess, Briefwechsel d. Brüder Ambr. u. Th. Blaurer 1509-1548 (3 dln, i9o8-’i2).
