is de hoofdstad van de gelijknamige Spaanse provincie (5799 km2 met (1933) 556 000 inw.). De stad is een van de belangrijkste havens van Spanje en heeft (1930) 73 071 inw.; zij is schilderachtig gelegen aan een baai gevormd door de Cabo de las Huertas en de Cabo de Santa Pola, welke een goede rede voor de schepen vormt.
Zij is amphitheatersgewijze, doch ruim gebouwd tegen de helling van een gebergte, met het kasteel Sta Barbara bekroond. De stad heeft tabaks- en textielindustrie. De uitvoer over de haven bestaat uit amandelen, wijn (o.a. de zware, zoete Alicante-wijn, de „vino tinto”), dadels, olijfolie, vijgen, citroenen, sinaasappelen, zoethout, saffraan, anijs, wol, soda, zout, geweven stoffen, espartogras, tabak. Alicante ligt aan de spoorlijnen Alicante-Madrid en Cartagena-Murcia-Alicante en is door geregelde stoomvaartlijnen met alle Spaanse kustplaatsen, als ook met Marseille, verbonden.Alicante is een Romeinse stichting (Lucentum), die in 713 door de Moren werd veroverd (zij heette sindsdien Alkant of Lekant). Deze moesten de stad aan Ferdinand III van Castilië overgeven (1248). Door Jacob II van Aragon werd de stad gevoegd bij Valencia.
Merkwaardig is de belegering, die zij in 1709 van de Engelsen onder Asfeld heeft verduurd, welke eindigde met de inneming van de haven. De stad en vesting bleven trouw aan Philips V. In 1812 was Alicante de laatste stad, die zich tegen de Fransen tijdelijk wist te verdedigen en in 1873 verklaarde Alicante zich, evenals Cartagena, onafhankelijk van het Centraal Bewind te Madrid, waaraan zij zich echter weldra onderwierp. Om die reden werd zij de 27ste Sept. door oorlogsschepen der opstandelingen uit Cartagena gebombardeerd, maar bood dapper weerstand, zodat de beschadigde oorlogsschepen zich moesten terugtrekken.
Lit.: J. P. delaRoca, Historia general de la ciudad de Alicante, 2a ed. (1891).
