Gist is een massa van microscopisch kleine plantaardige organismen, die in allerlei producten in staat zijn suikers om te zetten tot alkohol en koolzuur (zie hiervoor onder bier of wijn) Voor iedere bijzondere gisting gebruikt men weer een andere variëteit. Zoo kunnen we, als voor geheel verschillende doeleinden geschikt, onderscheid maken tusschen biergist en bakkersgist.
De eerste wordt tegenwoordig na gekookt en gedroogd te zijn, als eiwitrijk en vitamine B-rijk product voor veevoederdoeleinden verkocht. Ook worden tegenwoordig veel voedingspreparaten met behulp van gist gemaakt. De voorkeur voor dit produkt is ontstaan vanwege zijn bijzondere samenstelling. Gewone geperste gist bevat: 16,2% eiwit; 1,3% vet; 5,5% koolhydraten; 2% mineralen met 75% vocht; verbrandingswaarde 1000 calorieën per kg. De gedroogde gist bevat: 55,5% eiwit; 3,2% vet; 23,4% koolhydraten; 7% mineralen; 7,5% vocht; verbrandingswaarde 3600 calorieën per kg. De verteerbaarheid van dit eiwitrijke produkt is zeer groot. Naast de bovengenoemde grove samenstelling bevat gist de reeds genoemde groep van vitaminen B1 en B2. Daarnaast bevat gist het provitamine D, dat bij bestraling in vitamine D overgaat. Een bijzonderheid vormt verder nog het glutathion, dat in gist in betrekkelijk groote hoeveelheden aanwezig is. Het glutathion heeft als bestanddeel van het voedsel bijzondere waarde, hoewel nog niet bekend is, welke functie het verricht. In plaats van het gewone zetmeel der planten bevat gist glucogeen, een polymeer van glucose, dat gemakkelijk in dextrine en maltose wordt omgezet. Ook de bakkersgist bevat bovengenoemde bestanddeelen, maar in geringere hoeveelheden.
