Duits handelsman en politicus (Suhl 2 Juli 1876 - Aumühle Hamburg 3 Jan. 1933), trad oorspronkelijk in staatsdienst en occupeerde zich tijdens Wereldoorlog I met vraagstukken van oorlogseconomie.
In 1917 werd hij echter directeur van de Hamburg-Amerikalijn en na de tragische dood van Ballin in 1918 directeur-generaal. Na de oorlog zocht hij contact met Amerikaanse scheepvaartbelangen en het gelukte hem een belangengemeenschap van de HAPAG met een Amerikaanse rederij tot stand te brengen. Meermalen deed de Duitse regering een beroep op hem, om de belangen van de Duitse handelsvloot op internationale conferenties te verdedigen. Nadat hij diverse aanbiedingen, in de Duitse regering te treden, had afgewezen, trad hij in Nov. 1922 na het verdwijnen van het kabinet-Wirth als Rijkskanselier op aan het hoofd van een uitgesproken zakenkabinet.
Hij was geen voorstander van de Erfüllungspolitik en toen Frankrijk in Jan. 1923 het Roergebied bezette, organiseerde hij daar het passieve verzet. Dit oefende echter zo’n druk uit op een gezond financieel beleid, dat de Duitse economische toestand steeds slechter werd. Toen in Berlijn een grote staking uitbrak, werd zijn regering door de sociaal-democraten ten val gebracht (Aug. 1923). Cuno werd weer directeur van de HAPAG, in 1926 andermaal directeur-generaal.
j. R. EVENHUIS.
