naam van een beroemd patricisch geslacht te Rome, van Sabijnse oorsprong.
Publius Valerius Poplicola
werd na de val der Tarquinii consul en streed tegen Porsenna, de Etruriërs en de Sabijnen. De wetten (leges Valeriae), die hij voorstelde (o.a. omtrent de provocatio, het recht van ieder ter dood veroordeelde van beroep op de volksvergadering), verschaften hem de naam Poplicola (= volksvriend). Hij overleed in 503 v. Chr.
Marcus Valerius
bijgenaamd Corvus ( = raaf), omdat hij in een tweegevecht een reusachtige Galliër met behulp van een raaf had overwonnen. Hij was zesmaal consul en tweemaal dictator. Onder zijn talrijke overwinningen zijn die op de Samnieten bij de berg Gaurus (343 v. Chr.) en bij Suessula het bekendst. In de overlevering omtrent deze beide Valerii heeft zich historie met legende vermengd, omdat de geschiedschrijver Valerius Antias geslachtsgenoten placht te verheerlijken en soms zelfs te fingeren: het is niet uitgesloten dat Poplicola nooit heeft bestaan.
Marcus Valerius Laevinus
veldheer in de 2de Punische oorlog, verhinderde Philippus V van Macedonië om Hannibal in Italië te hulp te komen (214), door zelf met een vloot naar Illyrië te gaan, waar hij o.a. Apollonia veroverde. Daarna (in 212-11) sloot hij een verbond met de Aetoliërs tegen Philippus om deze in Griekenland de handen te binden. Van 210 af opereerde hij op Sicilië en in de wateren ten Z. daarvan. In 205 bracht hij op aanwijzing der Sibyllijnse boeken de Magna Mater (z Cybele) uit Pessinus naar Rome. Hij is gestorven in 200 v. Chr.
