(Fr.: Tombouctou), stad in Frans West-Afrika, in de Soedan, op 14 km ten N. van de Niger, waarmee zij is verbonden door kanalen, die echter slechts water bevatten buiten het droge seizoen, telt ca 6500 inw. Vroeger is de stad veel groter geweest; uitgebreide ruïnes liggen in het N. en W.
De beroemde moskee (Dsjingere ber, d.i. Grote Moskee) met aarden toren staat in het W. van de stad. Sinds de Fransen de stad bezetten (1893) en er dus ook geen vrees voor hernieuwde aanvallen van de Toearegs bestond, zijn Europese wegen, scholen, kerken en andere gebouwen ontstaan. Tot de industrie behoren het weven van katoen, het bewerken van leer en aardewerk en borduurwerk. Van veel meer belang is de handel, waarvan Timboektoe een centrum vormt. Vroeger kwamen hier de karavaanwegen samen, thans is een deel van deze wegen verhard en deze leiden naar Marokko, Tunis, Algerië en de Anglo-Egyptische Soedan. Het handelsseizoen loopt van Mrt - Juni, waarbij de bevolking van de stad verdubbeld wordt. De voornaamste artikelen zijn zout, graan, gom, ivoor, goud, rubber en was. Tevens is de stad een centrum van Mohammedaanse wetenschap en zij telt vele bibliotheken.Timboektoe werd in de 11de eeuw door Toearegs gesticht en was in de 15de eeuw een van de grote steden van het negerrijk Songhoi, maar werd in 1591 door Moren veroverd. In de 17de eeuw en later trad een periode van verval in, vooral tengevolge van de veelvuldige aanvallen van de Toearegs. De Fransen, die orde op zaken stelden, hebben een spoorlijn geprojecteerd, die van Algerië via Timboektoe naar Koelikoro zal gaan, vanwaar een lijn naar Dakar loopt. René Caillié was een der eerste Europeanen die Timboektoe bereikten.
