(Kymrisch: Dewi Sant), bisschop van Menevia en beschermheilige van Wales (gest. 601 ?). Over zijn leven bestaat grote onzekerheid, daar de oudste berichten eerst uit de iode en 11de eeuw dateren.
Men mag aannemen, dat hij in de „Rosina Vallis” in het gebied van het vijandige Ierse hoofd Baia of Boia, het door strenge tucht beroemde klooster Menevia (Kymrisch: Mynyw of Tyddewi, Engels: St Davids, in Pembrokeshire) gesticht heeft; verder dat hij grote invloed in Zuid-Wales en Ierland uitoefende en op een concilie te Brevi (thans Llanddewi Brefi in Cardiganshire) een belangrijke rol heeft gespeeld. Ca 1120 werd hij heilig verklaard. Meer dan 50 kerken zijn hem gewijd. Kalenderdag: 1 Mrt, ook nu nog de nationale feestdag van Wales (Dyddgwyl Dewi), waarop men de cenhinen (knoflook, volgens anderen narcis) draagt.Lit.: A. W. Wade-Evans, Life of St David (London 1923). De enige omvangrijke bron is de zeer tendentieuze Vita, door Ricemarchus (Kymrisch: Rhygyfarch), een zoon van bisschop Sulien van Menevia, in 1090 geschreven (uitgeg. m. vert. o.a. door W.
J. Rees, Lives of the Cambro-British saints (Llandovery 1853) en door A. W. Wade-Evans (1914).
