provincie van N.W. China, in het N. door de Grote Chinese Muur van het woestijngebied van Ordos (Mongolië) en door de Hwang-ho van Sjansi gescheiden.
De oppervlakte bedraagt ca 188.900 km2, de bevolking (1947) 9.389.000 inw. De hoofdstad is Sian-foe (ook Singan, Siking of Sian). De prov. wordt door het O.W. verlopende Tsinlingsjan-gebergte in een noordelijke en een zuidelijke helft verdeeld. De noordelijke helft, vnl. uit met löss bedekt carbonisch gesteente bestaande, is te koud voor de verbouw van rijst, thee en voor de zijderupsenteelt, doch overigens zeer vruchtbaar (tarwe, gerst, maïs, papavers, groenten, katoen, tabak, hennep, verder paarden- en runderfokkerij, hoender- en bijenteelt). De zuidelijke helft is zeer bergachtig en alleen in het bekken van Hantsjoeng bewoonbaar. De voornaamste rivier van Sjensi is de Wei-ho, die langs de noordrand van het Tsinlingsjan-gebergte stroomt en in de Hwang-ho uitmondt.
Evenals Sjensi heeft de prov. uitgestrekte, slechts gedeeltelijk geëxploiteerde steenkolenvoorraden. Verder bevat de bodem goud, ijzererts, lood en marmer. Industrie omvat wollen stoffen, tapijten en papier.Het benedendal van de Wei-ho speelt in de geschiedenis van het Chinese rijk een belangrijke rol, Sian-foe was lange tijd de zetel van keizers uit de Han-dynastie.
